منطقه گردشگری اخلمد در کوههای بینالود و در مسیر جاده مشهد - قوچان و در 84 کیلومتری مشهد واقع شده است. دره اخلمد چندین آبشار دایمی و آبشار فصلی دارد، آبشار اصلی اخلمد حدود ۴۰ متر ارتفاع دارد. از روستای اخلمد تا آبشار حدود 3 کیلومتر فاصله است که این مسیر را باید پیاده طی نمود.
درخت کهنسال صنوبر که در روستای نظرعلی شهرستان شیروان و در استان خراسان شمالی قراردارد با قدمتی حدود 300 سال بعنوان قدیمی‌ترین درخت صنوبر کشور شناسایی شده است. این درخت کهنسال، صنوبر تبریزی بوده و ازخانواده بیدها است و به گفته کارشناسان احتمال اینکه این درخت کهنسال قدیمی ترین درخت صنوبر در دنیا باشد نیز وجود دارد. درخت صنوبر تبریزی یکی از گونه‌های پهن بزرگ است. از این گونه درختی با توجه به سرعت رشد مناسبش، در صنایع چوب مثل درب و پنجره، کبریت سازی، تهیه خمیر کاغذ، تامین سوخت، کاشت برای جلوگیری از فرسایش جنگلها، ساختمان سازی صنایع تخته خرده و.. استفاده میشود.
ارگ کلاه‌فرنگی از آثار تاریخی شهر بیرجند میباشد. این ارگ در دوره قاجاریه و بین سالهای ۱۲۶۴ تا ۱۳۱۳ هجری قمری ساخته شده است که منسوب به امیر حسن خان شیبانى میباشد متعلق به امیر علم خزیمه بوده که وی آنرا به فرماندارى بیرجند اهدا نمود. این مجموعه شامل باغ عمارت سردر ورودی، اصطبل، حمام، خمخانه، تالار تشریفات ، استخر و غیره است. قدیمی‌ترین بخش این مجموعه در شرق آن واقع است که در زمان حشمت الملک در دو طبقه ساخته شده و اکنون به کتابخانه و معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی اختصاص داده شده است. بخش مرکزی که از لحاظ معماری جالبترین بخش مجموعه است در دو طبقه ساخته شده و اکنون به عنوان موزه‌های باستان شناسی و مردم شناسی استفاده میشود.
قلعه قدیمی بیرجند یک قلعه نظامی می باشد. بنای این قلعه بر فراز تپه ای بنا شده است. این قلعه مکانی برای انجام وظیفه نگهبانان بوده و ساکنان این قلعه نگهبانانی بودند که وظیفه آن ها رساندن اخبار، تأمین امنیت و حفاظت بود. در این قلعه انبارهای آب و آذوقه نگهداری می شد تا در مواقع حملات دشمن یا هجوم های سراسری، افراد از طریق نقب هایی که تعبیه شده بود، به قلعه پناه برند. این نقب ها از قلعه به خانه اشراف و افراد حکومتی و مرکز محلات و مسیرهای متعددی همچون ارگ بهارستان، ارگ کلاه فرنگی راه داشته است. بنای قلعه را برجهایی دو طبقه درچهار طرف با حصار اصلی در میان گرفته بر فراز این برج ها که به شکل استوانه هستند روزنه هایی ایجاد شده که برای دیدبانی و دفاع از قلعه و ساکنان شهر بوده و محل امنی برای تیراندازی و ضربه زدن به دشمن محسوب میشده است.
سیدحسین
مدرس یکى از شخصیتهاى برجستهٔ معاصر و مدافع منافع ملى و دینى مردم ایران است. وى
اصفهانى‌الاصل بود و چندین دوره به عنوان نمایندهٔ مردم اصفهان و تهران در مجلس
شوراى ملى انتخاب شده بود. نطق‌هاى مدرس در مجلس که در دفاع از آزادى و قانون‌گرایى
بود، مشهور است و همین نیز موجبات شهادت وى را فراهم آوردند. سیدحسن مدرس
در ماه رمضان ۱۳۵۷ هـ.ق برابر با آذر ۱۳۱۷ هـ.ش توسط عوامل پهلوى به شهادت رسید.
جسد او را در محلى بیرون از شهر کاشمر که آن روزها به تپهٔ آخوند معروف بود دفن
کردند. مردم کاشمر ضمن زیارت قبر مدرس که به آقاى شهید مشهور بود، شب بنایى بر آن
میساختند و روزها مأمورین شهربانى وقت آن را خراب مى‌کردند. پس از سه سال، مزار
شهید مدرس علنى شد. مقبرهٔ این شهید تا به حال چندین بار تجدید بنا شده است و بناى
فعلى آن نیز به امر امام (ره) و کوشش و همت تولیت آستان قدس نوسازى شده است.
هنگام
سپیده دم خـروس سحری - دانی که چرا همی کند نوحـه گری
یعنی
که نمودند در آیـینه صبح - کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری
عمر خیام (غیاث‌الدین ابوالفتح عُمَر بن ابراهیم خیام نیشابوری) فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره شناس و رباعی سرای دورهٔ سلجوقی است. گرچه جایگاه علمی خیام برتر از جایگاه ادبی اوست ولی آوازهٔ وی بیشتر به واسطه رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد. افزون بر آن، رباعیات خیام را به اغلب زبانهای زنده ترجمه نموده‌اند. خیام در سده پنجم هجری در نیشابور زاده شد. وفاتش سال ۵۱۷ بوده است. مقبرهٔ وی در نیشابور،در مجاورت آرامگاه امامزاده محروق میباشد. نظامی عروضی او را حجة الحق و ابوالفضل بیهقی امام عصر لقب دادند. از خیام بعنوان جانشین ابن سینا و استاد بی‌بدیلِ فلسفه طبیعی ریاضیات، منطق و متافیزیک یاد میکنند. یکی از برجسته ترین کارهای وی را میتوان اصلاح گاهشماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک دانست. نقش خیام در حل معادلات درجه سوم و مطالعاتش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را به عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ ثبت کرده‌است.
بنای تاریخی گنبد سبز شهر مشهد، در خیابان آخوند خراسانی در وسط میدانی به همین نام واقع شده است. وجه تسمیه بنا گنبد مزین به کاشیکاری فیروزه‌ای متمایل به سبز آن میباشد. گنبد سبز آرامگاه شیخ محمد مومن عارف میباشد که احتمالا در سال ۱۰۳۶ قمری بنیان و در سالهای ۱۰۵۵ و ۱۰۵۸ تکمیل و تزئین شده است. شرح زندگانی و کرامات شیخ محمد مومن مشهدی، در کتابی با عنوان «گنبد سبز مشهد» به قلم مهدی قربانی منتشر شده است. شیخ مؤمن از علمای بزرگ شیعه و هم عصر عالم جلیل القدر شیخ حر عاملی صاحب کتاب وسائل الشیعه بوده است. ایشان از علمایی است که بیشتر عمر خود را به تعلیم و تعلم روایات و سخنان معصومین (علیهم السلام) و عبادت و خدمت به مردم گذرانید. صرف 36 سال از عمر این عالم بزرگ در تطبیق و بررسی روایات کتب اربعه شیعه، ارادت و تقید ایشان را به تبعیت از معصومین به اثبات میرساند.
این باغ از سمت جنوب به جاده نیشابور - مشهد اتصال مییابد. از نیشابور حدود 24 کیلومتر و از مشهد 100 کیلومتر فاصله دارد. این مکان به عنوان مکانی مقدس از سابقه طولانی برخوردار است. این باغ را زمانی به شاپور کسری و زمانی به حضرت علی(ع) و سپس به حضرت رضا (ع) نسبت دادهاند. وجه تسمیه باغ با توجه به وجود سنگی سیاه است که جای دو پا بر آن نقش بسته است. میگویند سال 200 هـ . ق حضرت رضا (ع) که از مدینه عازم مرو بودند، در این مکان توقف کرده و چون خواستند با خاک تیمم کنند، آبی جاری پدید آمد. این وقایع مهم، این مکان را به مکانی مقدس و ایمن برای زایران در کنار مسیر مشهد تبدیل کرد.
آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال مشهد واقع شده است. ساختمان فعلی که الهام گرفته از شیوه معماری هخامنشی بویژه آرامگاه کوروش بود در سال ۱۳۴۲ آغاز و در ۱۳۴۶ ه.ق خاتمه یافت. نمای بیرونی شامل عناصر تزئینی هخامنشی بخصوص ستونها و سرستونها است و اشعاری که بر اضلاع بنا، نگاشته شده از حکیم فردوسی و معرف اندیشه و شخصیت وی میباشد.
