دشت هویج یا گرچال در بالای روستای افجه در منطقه لواسانات قرار گرفته و گفته میشود در گذشته در آن هویج کشت میشده است. در ضلع شمالی دشت، گردنه افجه قرار دارد که بقایای راهی مالرو در آن موجود است. این راه، دشت هویج را به دشت لار و دیگر ارتفاعات البرز مرکزی مرتبط میسازد. روایت است که ناصرالدین شاه و دیگر شاهان قاجار از این گردنه برای رفت و آمد با کالسکه به دشت لار و سایر ییلاقها استفاده میکرده‌اند.
روستای واریان در حاشیه شرقی سد کرج ( امیر کبیر ) قرار دارد و قبلاً در بستر دریاچه سد قرار داشته است. پس از ساخت سد، ساکنان به کرج و برخی نیز به مناطق بالادست و باغات رفتند. تنها راه ارتباطی روستا، راه آبی است(حدود 15 دقیقه با قایق). زیبایی واریان و دریاچه باعث شده که این روستا از موقعیت خاصی برخوردار شود. در کنار دریاچه و جاده اصلی، هتلی به همین نام قرار داشته و از امکانات قایق رانی و اسکی روی آب برخوردار بوده که تخریب شده. در حال حاضر از واریان بصورت منطقه ییلاقی استفاده میشود که در لیست مناطق گردشگری استان البرز قرار گرفته است.
بین باستان شناسان، اختلاف نظر وجود دارد ولی ظاهراً مسجد جامع فهرج، قدیمی ترین مسجد ایران است. برخی، مسجد تاریخانه دامغان را قدیمی ترین مسجد ایران میدانند. مسجد تاریخانه، صرفاً کاربرد بازدید و گردشگری دارد اما مسجد جامع فهرج پویا بوده و در آن نماز میخوانند.
منبع: تبیان
دشت لار یکی از زیباترین دشتهای ایران و منطقه‌ای در فاصله 70 کیلومتری شرق تهران در دامنه رشته کوههای البرز است و با داشتن دریاچه، چشمههای فراوان و نزدیکی به قله دماوند، مورد علاقه افراد زیادی است. سرزمین هزار چشمه یا دشت شقایقها در بهار، پر از شقایق میشود. سد خاکی لار نیز باعث شده هر سال مردم برای ماهیگیری، طبیعتگردی، دوچرخهسواری و تفریح به پارک ملی لار بروند.
غار بورنیک در 120 کیلومتری شرق شهر تهران و 12 کیلومتری جنوب غربی فیروزکوه و 6 کیلومتری جنوب روستای هرانده قرار دارد. نام غار از دو کلمه بور و نیک تشکیل شده است. بورنیک یا بارنیک یعنی محل امن خوب که اسم پرمعنایی برای غار به علت موقعیت خاص قرارگیری آن است. این غار محل امنی برای زندگی و پناه گرفتن بوده است. دهانه غار از دید نهان و به رودخانه نزدیک است. به همین خاطر غار محل امنی برای سکونت در مواقع خطر و زندگی در دوره غار نشینی بوده است. غار بورنیک از سه تالار بزرگ تشکیل شده است. دیوارهای درون غار پوشیده از چکنده‌های گل کلمی است و زیبایی خاصی به غار بخشیده است.
کاخ شهرستانک یا ناصرالدین شاهی، کاخی مربوط به دورهٔ قاجار است که به فرمان ناصرالدین شاه توسط معماری به نام آقا محمدابراهیم خان برای اقامت ییلاقی در روستای شهرستانک بنا شده است. روستای شهرستانک از توابع آسارای کرج در ۵۵ کیلومترِی شمال شرقی کرج و ۹۰ کیلومتری تهران قرار دارد.
مجموعه فرهنگی، تاریخی نیاوران
کاخ نیاوران
کوشک احمد شاهی
کوشک احمدشاهی - مهر ماه 1391
کاخ صاحبقرانیه کاخ محل زندگی ناصرالدین شاه بود و در حال حاضر در ضلع جنوبی مجموعهٔ کاخهای نیاوران به عنوان موزه در معرض بازدیدکنندگان قرار دارد. این کاخ قدیمی ترین کاخ این مجموعه‌است و تاریخ ساخت آن به دوره ناصرالدین شاه مربوط میشود. علاوه بر حوضخانه و کرسی خانه صاحبقرانیه، از تالارهای مهم آن میتوان جهان‌نما (آیینه) را نیز نام برد که با تابلوهای نقاشی گرانبها و اشیاء بسیار نفیس تزیین شده‌اند این کاخ اکنون برای بازدید عموم باز است. سریالهای تلویزیونی میرزا کوچک‌خان و امیرکبیر و فیلمهای سینمایی شازده احتجاب، سلطان صاحبقران، دلشدگان و کمال‌الملک در این کاخ فیلم برداری شده‌اند. در سی و یکمین سال سلطنت ناصرالدین شاه، وی خود را سلطان صاحبقران خواند و بهمین دلیل این کاخ به صاحبقرانیه شهره شد. در زمان ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه کاخ زمستانی قاجار بود و در زمان پهلوی اول بازسازی شد و قرار بود مراسم عروسی محمدرضا و فوزیه در این کاخ برگزار شود ولی بعلت برودت هوا در نیاوران این عروسی در کاخ مرمر برگزار شد. در زمان محمدرضا پهلوی از سال 1346 تا 1357 از این کاخ بعنوان دفتر کار شاه استفاده میشده است. فرمان مشروطیت توسط مظفرالدین شاه در این کاخ امضا شد. آینه کاریهای تالار اصلی آن در زمان ناصرالدین شاه آغاز و در زمان مظفرالدین شاه به پایان رسید. تالار آینه دارای چهار اتاق است: اتاق منشی دفتر شاه(آخرین منشی دفتر شاه هرمز قریب بود)، اتاق هدایا، اتاق دندانپزشکی و سرویس بهداشتی است. کاخ دارای اتاقی برای استراحت نیمروزی شاه و اتاق مذاکرات جنگی شاه(با شیشه های ضد گلوله و فضای آکوستیک) و اتاق مذاکرات خصوصی شاه و اتافی هم برای انتظار سفرای خارجی است. طبقه زیرین این کاخ، حوضخانه نام دارد که در زمان ناصرالدین شاه ورودی حرمسرایش بوده و در کنار صاحبقرانیه ساختمانی با 40 اتاق قرار داشته که حرمسرای شاه بوده و آن ساختمان بدستور رضاشاه پهلوی تخریب شد. حوضخانه در زمان محمدرضاشاه به محل برگزاری جشنهای غیررسمی پهلوی تبدیل شد.
منبع: ویکی پدیا
کاخ صاحبقرانیه - مهر ماه 1391
اغلب میشنویم که خوب است سبک سفر کنیم، وسایل اضافی و غیرضروری
را با خودمان نبریم، از هر چیزی سبکترینش را انتخاب کنیم و خیلی توصیه‌های
دیگر. ولی سبک سفر کردن اصلاً به این معنی نیست که یک سری وسایل ضروری و به درد
بخور را حذف یا فراموش کنیم. چمدان مسافر باید آنقدری سبک باشد که حمل‌‌کردنش را
سخت نکند و آنقدری پُر و کامل که چند روزی نیازهای مسافر را در شهری که خانه او
نیست، برآورده سازد. مثلاً برداشتن چند دست لباس رسمی، اگر به هدف کار یا شرکت در
مراسمی خاص سفر نمیکنید، اصلاً به درد شما نمیخورد یا وقتی قرار است در هتل اقامت
داشته باشید، نیازی نیست سشوار خودتان را ببرید. مهمترین
اصل برای اینکه بدانیم چه چیزهایی ببریم و چه چیزهایی را از چمدان خارج کنیم، این
است که نسبت به جایی که میرویم و مدلی که سفر میکنیم و امکاناتی که در مقصد
خواهیم داشت، آگاهی داشته باشیم. بهتره قبل از رفتن خصوصیات جغرافیایی و جاهای
دیدنی شهر مقصد را بدانیم، مشخص باشد که قرار است هتل بگیریم یا شب را در حاشیه‌ی
جنگل توی چادر بگذرانیم؟ اگر به فکر رزرو هتل هستیم، آیا میدانیم هتل چه امکاناتی
را برای ما مهیا کرده است؟
بعضی
از وسایل ضروری برای یک سفر معمولی شامل موارد زیر است:
مهمترینها: گذرنامه، بلیط، روادید، پول، کارت اعتباری، چک پول‌های مسافرتی، برگه یا شماره‌ی رزرواسیون هتل، نقشه‌ی شهر مقصد، شماره‌تلفن‌های اضطراری شهر مقصد (مثل پلیس، اورژانس، تاکسی و امثال این‌ها). وسایل مهم را باید در کیف دستی و جایی که بهترین دسترسی را داشته باشید، قرار دهید.
کفش و لباس: لباسی که در سفر میپوشید باید راحت و سبک باشد، کفش مناسب پیاده‌روی بردارید و عینک آفتابی را هم فراموش نکنید. جوراب و لباسهای زیر را جدا بگذارید، نظم چیدن چمدان رعایت کنید. حواستان به آب و هوای مقصد باشد، میتوانید در سایتی مثل www.accuweather.com ببینید مقصد سفرتان در طول اقامت شما در چه حال و هوایی است. احتمال شبهای سرد را در نظر بگیرید و یک ژاکت با خودتان بردارید؛ اگر هوا گرم است یا نزدیک دریا هستید، لباس شنا به دردتان میخورد. لباسهای غیرضروری با خودتان حمل نکنید. چند تا پیراهن یا تیشرت در فصل تابستان و چندتایی پیراهن گرم و ژاکت برای زمستان برای رفع نیاز کافی است. احتمال خرید در مسافرت را هم در نظر بگیرید و فراموش نکنید لباسهای جدیدتان را هم میتوانید بپوشید. اگر به یک شهر ساحلی مثل سواحل آنتالیا، جزایر یونان و تایلند سفر میکنید، کفش کوه‌نوردی با خودتان نبرید، مطمئن باشید شنا هم ورزش خوبی است.
ابزارها: شارژر وسایل الکترونیکی مثل موبایل یا لپ‌تاپ، باتری، دوربین عکاسی یا فیلم‌برداری، فلش‌مموری، دفترچه‌ی یادداشت کوچک به همراه خودکار.
متقرقه: دستمال‌کاغذی، چسب زخم، کرم ضد آفتاب، لوسیون دورکننده حشرات، چندتا قرص به درد بخور و ضروری ( فراموش نکنید بردن قرص و دارو به بیشتر کشورها ممنوع است و اگر داروی خاصی مصرف میکنید، باید حتماً ترجمه رسمی نسخه پزشکتان را همراه داشته باشید)، یکی دو تا کیسه پلاستیکی برای اینکه مثلاً بتوانید لباسهای کثیف را از تمیز یا خوردنیها را از غیر خوردنیها جدا کنید، کتاب یا مجله کوچکی که بتواند در طول مسیر شما را سرگرم کند، یک کوله پشتی کوچک هم شاید راحتتر از کیف دستی باشد.
منبع: زورق
