تنگه رغز در ۳۰ کیلومتری شهرستان داراب و در جنوب استان فارس قرار دارد. این تنگه که از دو طرف با دیواره هایی بلند محصور شده است. به دلیل وجود چشمه‌های فراوان در این دره، ۶۴ آبشار جاری شده که از این تعداد ۱۲ آبشار نیازمند فرود با طناب است. ارتفاع فرودها حداقل ۶ تاحداکثر ۶۵ متر و مابقی آبشار ها با پرش در آب قابل گذر است. حوضچه های زیر آبشار ها حداقل ۶ و حداکثر ۲۰ متر عمق دارند. دره رغز به طول تقریبی ۴ کیلومتر در امتداد شمال به جنوب از سرچشمه رغز تا دره جنوب ۶۰ آبشار و حوضچه طبیعی را در خود جای داده است که تنها ۱۴ آبشار و آبگیر دره جنوبی مورد توجه عموم مردم و کوهنوردان بوده است و با رسیدن به آخرین آبشار دره جنوبی به ارتفاع ۳۵ متر دره جنوبی به بن‌بست میرسد. منطقه سرچشمه رغز نیز که از مسیر دیگری پیمایش میگردد، جنگلی زیباست که محل آغاز آب رغز است رسیدن به این منطقه نیز با ۳ ساعت کوهپیمایی امکان پذیر است. آب رغز که از این منطقه آغاز میگردد با ایجاد حوضچه ها و آبشارهای طبیعی تا دره جنوبی امتداد و نهایتاً در آبگیرهای انتهایی به زمین باز میگردد. از منطقه سرچشمه نیز بدون وسایل فنی امکان بازدید از چندین حوضچه و آبشار مسیر است و نهایتاً با رسیدن به آبشار بلندی به طول ۲۳ متر کوهپیمایان متوقف میشوند در حد واسط منطقه سرچشمه و دره جنوبی رغز ده ها آبشار و آبگیرهای زیبا و طبیعت بکر تنها با استفاده از وسایل فنی امکان پیمایش دارند.
در 40 کیلومتری شمال شهرستان لالی در استان خوزستان زیارتگاهی وجود دارد به نام باباروزبهان که به اعتقاد مردم، قدمگاه سلمان
فارسی است. پیرامون این زیارتگاه، آبشارهای بسیار زیبایی از کوههای اطراف سرازیر
میشود و شکوه خاصی به منطقه میبخشد. وجود درختان بلوط، انگور، بادام کوهی و...، زیبایی منطقه را بیشتر کرده است.
تنگ بستانک در شمال غربی استان فارس و در فاصله 120 کیلومتری شهر شیراز در بخش کامفیروز از توابع شهرستان مرودشت واقع گردیده است. این دره بسیار زیبا به نام بهشت گمشده نیز معروف است. آبشار این دره در انتهای آن و به صورت دو پله‌ای به پایین میریزد. مسیر تنگه در دامنه های کوه کر، پوشیده از درختان بلوط و بادام کوهی است که در کنار چشمه های جاری، روییده‌اند. در مسیر رودخانه نیز گیاهان آبزی و درختان بلند خودنمایی میکنند. همچنین در بین صخره های این تنگه بریدگیهای بسیاری بر اثر جریان آب بوجود آمده که اشکال زیبایی را بوجود آورده است. حوضچه ها، چشمه سارها، درختان بلند، دیواره هایی سبز پوشیده از خزه خوشرنگ و مناظر طبیعی دیگر، از این محل، بهشتی به یادماندنی ساخته است. در ابتدای روستای مهنجان خط سبز این تنگه شروع شده و به سمت غرب ادامه مییابد.
تنگ براق، نام دره زیبای شمال روستای تنگ براق از توابع بخش سده، شهرستان اقلید در ۱۹۰ کیلومتری شمال شیراز است. رودخانه پرآبی که در این دره جریان دارد به رود کر میریزد. این رودخانه دیواره کوه را بریده و شکافی با دیواره‌هایی عمودی به پهنای چهل متر و در حدود صد متر بلندی در کوه بوجود آورده‌است. در دیواره صخره سمت جپ تنگ غاری زیبا وجود دارد که منشا آهکی دارد و آب از سقف آن به صورت قطرات باران به کف غار میریزد. دیواره و کف غار پوشیده از خزه است. این تنگه در میان انبوه درختان سربه فلک کشیده با چشمه‌های متعدد و رودخانه‌ای خروشان، غارهای زیبا، آبشارها، آبچک‌ها و ستونهای آهکی، مناظری بدیع و چشم نواز را بوجود آورده‌است. از مهمترین جاذبه‌های گردشگری این روستا میتوان به کتیبه‌ای به خط پهلوی در تنگ براق، بافت قدیمی روستا، غار طبیعی و دریاچه ملاصدرا اشاره کرد. منبع:همشهری
حضرت
سید امیر احمد ملقب به شاهچراغ و سیدالسادات الاعاظم، فرزند بزرگوار امام موسی کاظم
است.پسران امام هفتم علیه السلام بنا به مشهور نوزده نفر می باشند. حضرت احمد بن
موسی و محمد بن موسی از یک مادر که ام احمد خوانده میشد متولد گردیدند.حضرت احمد
(ع) در نزد پدرش امام موسی کاظم (ع)، از جایگاه و احترام ویژه ای برخوردار بوده
است. نوشته اند که حضرت احمد، مردی کریم، جلیل القدر، بزرگوار و پارسا بود. حضرت
امام موسی کاظم (ع) به دلیل علاقه ای که به حضرت احمد (ع) داست، ملکی به نام یسیره
را به او هدیه کرد، ملکی که بعدها حضرت احمد (ع) آن را فروخت و به وسیله آن هزار
اسیر را آزاد کرد.اعتبار و جایگاه احمد (ع) در بین فرزندان امام موسی (ع) تا اندازه
ای بود که پس از شهادت امام موسی کاظم (ع)، گروهی از مردم به حمایت از امامت احمد
(ع) برخاستند و فرقه ای به نام امامیه را پدید آوردند. شهادت:
بنا به دستور قتلغ، سربازان وی به پناهگاه حضرت احمدبن موسی (ع) حمله ور شدند آن
حضرت، شجاعانه در برابر سربازان به دفاع از خود پرداخت. دشمنان که از پس او بر نمی
آمدند، دیوار پشتی مخفی گاه حضرت را خراب کرده و به درون خانه او نفوذ کردند و از
پشت سر با شمشیر، فرق مبارک آن حضرت را شکافتند و سپس خانه را بر بدن مطهر او ویران
کردند، این واقعه در تاریخ 17 رجب رخ داده است. تاریخ نویسان، زمان پیدایش قبر حضرت
احمد را یکسان ننوشته اند. گروهی آن را در زمان امیر عضدالدوله دیلمی (373-338) و
گروهی دیگر، در زمان امیر مقرب الدین مسعود بن بدر (متوفی به سال 665 هـ.ق) نوشته
اند. در سال 475 (هـ.ق) مادر شاه شیخ ابواسحاق اینجو پادشاه فارس، ملکه تاشی خاتون
اقدامات نیکویی بر بارگاه آن حضرت انجام داد. این بانوی نیکوکار، اقدام به بهسازی
بارگاه کرد و در عرض 5 سال از سال 745 تا 750 (هـ.ق) آرامگاهی وسیع و گنبدی بلند آن
ساخت. همچنین در جنب آرامگاه، مدرسه ای وسیع بنا کرد. او همچنین تعداد زیادی از
مغازه های بازار نزدیک حرم و ملک میمند فارس را وقف بر این آستان مقدس کرد.
شیراز - شاهچراغ - آبان ماه 1392
سید امیر محمد برادر شاهچراغ
