دو دریاچه آب شیرین به نام گهر بالا و گهر پایین در دامنه جنوبی اشترانکوه وجود دارد که از یکدیگر حدود 100 متر فاصله دارند. دریاچه پایینی بزرگتر از بالایی است و فاصله خطی دو دریاچه، حدود 1600 متر است. سطح دریاچه گهر در ارتفاع 2300 متری است و از شهرهای دورود، ازنا به ترتیب 850 و 430 متر بالاتر است. زیباترین و راحت‌ترین راه رسیدن به این دریاچه از طریق الیگودرز و از مسیر الیگودرز، خان آباد، تنگ تاپله و پس از آن پیاده‌روی تا گهر است است و نزدیکترین راه برای رفتن به این دریاچه از مسیر دورود است. راه الیگودرز جنگلی و زیبا است ولی راه دورود سنگلاخی و مشکل میباشد این دریاچه به نگین اشترانکوه معروف است. دریاچه گهر زیستگاه مناسبی برای آبزیان و دیگر حیوانات وحشی است. ساحل آن به جز قسمت مدخل دریاچه (ضلع غربی) و قسمت مقابل‌اش (ضلع شرقی) که ساحلی ماسه‌ای دارد و برای شنا مناسب است در سایر نقاط دارای ساحلی صخره‌ای است که برای شنا مناسب نیست. از مهمترین ماهیهای این دریاچه میتوان به قزآلای رنگین کمان و قزل آلای خال قرمز اشاره کرد. پستاندارانی چون کل و بز، آهو، خرگوش، قوچ، شغال، روباه، گراز، گرگ، پلنگ، خرس قهوه‌ای و گربه وحشی را میتوان از مهمترین گونه‌های شناسایی شده اشترانکوه به حساب آورد. گونه‌های پرندگان این منطقه حفاظت شده 195 مورد است که مهمترین آنها میتوان به کبک دری، تیهو، شاهین اشاره کرد. همچنین 30 گونه از خزندگان و پنج گونه دوزیست نیز در این منطقه شناسایی شدند. انوع مارها چون افعی یا گرزه مار نیز در این منطقه زندگی میکنند.
منبع: همشهری آنلاین
