بالای
محله وردآورد تهران، جاده‌ای آسفالته و پیچ در پیچ مثل جاده امامزاده داوود، در
امتداد رودخانه و دره‌ای عمیق به روستای وردیج و پس از آن به واریش منتهی میشود.
بهترین زمان برای بازدید از این منطقه، بهار و اردیبهشت ماه است. در این موقع
باغهای وردیج و واریش با شکوفه‌های گیلاس و آلبالو، سفیدپوش شده و مناظر بدیعی به
نمایش میگذارد. وارد جاده وردیج و واریش که میشوید، پس از حدود 12 کیلومتر رانندگی،
به ورودی روستای وردیج در سمت راست جاده میرسید. تابلوی «خیابان شهید وردیجی» نشانه
ورودی روستا است. در
اطراف وردیج میتوانید دیدنی‌ترین تابلوهای سنگ‌تراشی طبیعت را مشاهده کنید. اشکالی
که بیش از هر چیز جمجمه انسان و بدن جانوران وحشی را برایتان تداعی خواهند کرد.
اینجا قلمرو فرمانروایی آدمک‌های سنگی است. برای تماشای این تابلوهای زیبای سنگی
بدون این که وارد وردیج شوید، مسیر جاده را به سمت واریش ادامه دهید. فقط کافی است
به صخره‌های کنار جاده نگاهی بیندازید تا این اشکال زیبا را ببینید. آبشار لت مال
نیز در جنوب روستا قرار دارد. پس از وردیج، با پشت سر گذاردن چند پیچ تند و پرشیب،
حدود 4 کیلومتر بالاتر در نهایت به انتهای راه و روستای واریش میرسید. روستایی کوچک
و آرام در دل طبیعت بکر که دور تا دور آن را کوه‌ها احاطه کرده‌اند. روستای واریش
یکی از مسیرهای صعود به قله پهنه‌سار (گندم چال) است.
