شهرت این بنای کوچک با پهنای نه متری و بلندای هفده متری هر مناره‌اش به سبب تکان خوردن منارهای آن است. با تکان دادن یکی از مناره‌ها مناره دیگر و کل ساختمان نیز تکان میخورد. ایوان بنا به سبک مغول ساخته شده است. ولی شکل مناره‌ها نشان میدهد که آنها را اواخر دوره صفویه به ایوان اضافه کرده‌اند. تکان خوردن مناره‌های این بنا تا مدت‌ها برای دانشمندان پرسش برانگیز بود. منطقی‌ترین علتی که برای تکان خوردن مناره‌ها وجود دارد، پدیده فیزیکی تشدید یا پدیده رزونانس است. چون مناره‌ها سبک معماری مشابهی دارند، تکان خوردن یکی روی دیگری اثر میگذارد. این بنا به صورت یک بقعه و دو مناره‌است که بر روی مزار «عموعبدالله» از عارفان سده هشتم هجری بنا شده است. حمید شاهین پور، سرپرست کمیته پژوهشی انجمن فناوری های بومی ایران که به اختلالات اخیر در نوسانات دو منار اصفهان پی برد تصمیم گرفت علت ارتعاشات بنا را با فرمول های دینامیکی پیدا کند. پژوهش شاهین پور با تمام فرمول های پیچیده و آزمایشگاهی اش تنها در پی رسیدن به این نتیجه است.«هنگامی که دو نخ مشابه را به طول مساوی و انتهای نخ ها به یک نخ افقی ببندید دو آونگ کاملا مشابه حاصل میشود. اگر یکی از وزنه های به نوسان در آید یکی دیگر از وزنه ها هم شروع به نوسان میکند. اگر یکی از نخها بلندتر شود در صورت نوسان یکی، وزنه دیگر دچار نوسان نمیشود. حال اگر وزن یکی با دیگری متفاوت باشد باز هم نوسان یکی منجر به اختلال در نوسان دیگری میشود.
