استان تهران - برج میلاد

برج میلاد تهران نماد جوان تمدن، فرهنگ و هنر ایران ، شاخص ترین بنای کلانشهر تهران با ارتفاع 435 متر پنجمین برج بلند تلویزیونی و مخابراتی دنیا است. این برج با برخورداری از بخش ها و  کاربری های متنوع، به مجموعه عظیم فرهنگی، فنی و قطب بی بدیل فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است. کاربری برج، تسهیل و گسترش ارتباطات بی سیم در سطح تهران بزرگ، بهینه سازی و گسترش پوشش رادیو و تلویزیون، ایجاد زیر ساخت های تلویزیونی دیجیتال، هواشناسی، کنترل ترافیک و گردشگری است. مطالعات اولیه ی برج میلاد، 21 نقطه از تهران برای احداث برج مورد مطالعه قرار گرفت که از میان آنها چهار نقطه و در نهایت تپه های کوی نصر انتخاب شد. سازه، براساس محاسبات و نتایج تونل باد، ساختمان برای جریان های هوا با سرعت 140 کیلومتر بر ساعت و تندبادهای لحظه ای با سرعت 220 کیلومتر بر ساعت طراحی شده است البته از آنجا که اثر نیروی باد کمتر از 40 درصد اثر نیروی زلزله است، طراحی براساس خطر زمین لرزه نیز صورت گرفته است.

شکل کلی بدنه، یک هشت ضلعی مرکزی با تعدادی دیوار داخلی و چهار باله ذوزنقه ای شکل است. بدنه اصلی تا ارتفاع  315 ادامه  می یابد. شفت برج یک سازه بتنی است که در 3 ضلع این شفت 6 دستگاه آسانسور با سرعت 7 متر بر ثانیه، بازدید کنندگان را در کمتر از 50 ثانیه به راس برج منتقل می کند و در ضلع چهارم، پله های فرار نصب شده است .بدنه اصلی برج کاربری عمومی ندارد و فقط محل عبور تاسیسات و آسانسور های پر سرعت برج است.ساختمان پای برج (لابی) در 6 طبقه با مساحت 17 هزار متر مربع بنا شده است. طبقه همکف لابی به ورودی و پذیرش بازدید کنندگان اختصاص یافته است. سقف بتنی یکپارچه قوسی شکل و منحصر به فرد این ساختمان از برجسته ترین  کار های بتنی معماری معاصر محسوب می شود. طرح روی این سقف، نقش هندسی یک گره ایرانی است.  6 پله برقی نصب شده در لابی برج، ظرفیت جابجایی  9000 نفر در ساعت را دارد و 4 دستگاه آسانسور با ظرفیت 21 نفر نیز در لابی برج نصب شده است. در طبقات اول تا سوم، 83 واحد تجاری، رستوران غذاهای بین المللی، تریا و همچنین نمایشگاهی به وسعت 200 متر مربع پیش بینی شده است، طبقات اول و دوم زیر همکف شامل فضای اداری، بهره برداری، تأسیسات، مانیتورینگ و مرکز داده ها است. از ویژگی های این سازه، نحوه اجرای پایه های X شکل و بام قوسی آن به همراه استفاده ازیک نوع بتن به جای سنگ در نمای بیرونی ساختمان لابی می باشد. محل پذیرش مهمانان، کنترل های امنیتی، بلیت و کارت ورود، فضای انتظار، نمایش فیلم و معرفی ماکت مجموعه، ورودی آسانسورهای پرسرعت، بانک و دستگاه های خودپرداز درطبقه همکف لابی مستقر میباشد. اثر هنری زیبایی با عنوان لیلی و مجنون بر زیبایی های این طبقه افزوده است.

سازه راس برج میلاد تهران اصلی ترین بخش بهره برداری برج است که پیرامون شفت بتنی در 12 طبقه با سطح زیربنایی تقریبی 12 هزار متر مربع به وزن 2100 تن بنا شده است . ساختمان رأس برج میلاد یکی از بزرگترین ساختمان های رأس ، در برج های مخابراتی دنیا محسوب می شود.6 دستگاه آسانسور های سریع تعبیه شده در بدنه اصلی برج، 2 دستگاه آسانسور با ظرفیت 10 نفر در هسته مرکزی ساختمان راس نصب شده است.

دکل آنتن برج میلاد، سازه ای فولادی با ارتفاع 120 متر است که در پایین ترین قسمت یک 16 ضلعی به  قطر 6 متر و در بالاترین قسمت به یک مربع 60 سانتیمتری تبدیل می شود و وزن تقریبی آن 350 تن است .در داخل دکل آنتن یک آسانسور 2 نفره نصب شده و کاربران تخصصی را تا ارتفاع 385 متری منتقل می کند. دسترسی به دیگر قسمت های دکل آنتن از طریق پله انجام می شود. دکل در 4 قسمت طراحی و ساخته شده است که قسمت زیرین، محل نصب آنتن های مخابراتی کاربران عمومی بوده و سه قسمت فوقانی به آنتن تلویزیونی آنالوگ و دیجیتال اختصاص داده شده است.