سد پانزده خرداد در شمال شرقی دلیجان و در فاصله ۵ کیلومتری آن قرار دارد. این سد آب مورد نیاز شهرستان دلیجان، نیمور و توابع آنها و همچنین بخشی از آب شهر قم را تامین میکند. مقداری از آب سد نیز به کشاورزان اختصاص پیدا میکند. این سد به وسیله رودخانهٔ قم‌رود و بارندگی فصلی کوهستانهای اطراف شهرستانهای دلیجان، نراق و جاسب تغذیه میگردد. عمده آبزیان این دریاچه ماهیها میباشند. کپور معمولی وحشی، کاراس، سوف و ماهی سفید رودخانه از این جمله اند.
در 48 کیلومتری جنوب غربی سمیرم در مجاورت روستای بی‌بی سیدان و کنار رودخانه سمیرم (کاسگان) در ورودی تنگه نازی، آبشاری بی‌بی سیدان جلوه نمایی میکند. رودخانه بی‌بی سیدان با آب بسیار زلال و نیلگون خود، با عبور از دل تنگه‌های صخره‌ای بلند، به همراه چشمه‌هایی بسیار زیبا که در طول مسیر به آن میپیوندند، مناظری بسیار دیدنی و چشم نواز میآفریند.
چشمه ناز در ١٠ کیلومتری شهر ونک و حدود ٣٠ کیلومتری سمیرم واقع شده است. زیباییهای دست نخورده چشمه ناز و تنگ دالان و منطقه شمس آباد و کوههای سر به فلک کشیده و جنگلها، منطقه توریستی کم نظیری بوجود آورده است.
استان اصفهان - شهرستان نطنز - روستای ابیانه
بقعه امامزاده یحیی و عیسی - روستای ابیانه
حسینیه ابیانه
نخل قدیمی ابیانه
عکسهای زیر، سوغاتی ناقابل من از سفر ابیانه، لطفا قبول بفرمایید:
عمارت بادگیر در کاخ گلستان تهران واقع شده است و بین سالهای ۱۲۲۰ و ۱۲۶۰ به دستور فتحعلی شاه قاجار ساخته شد. این عمارت که محل تاجگذاری مظفرالدین شاه قاجار نیز بوده است، معماری جالب و تزیینات بسیار زیبایی دارد و اخیرآ مرمت شده است. نام این بنا برگرفته از بادگیر بلند این ساختمان است. این عمارت بطور کامل به دستور ناصر الدین شاه باز سازی شد. پلان تالار اصلی این عمارت بصورت صلیبی بوده و این تالار با ارسی بسیار وسیع و زیبا به همراه تزئینات آیینه کاری و گچ بری آراسته شده است. برجهای بادگیر تنها بادگیرهای تزئین شده با معرق در ایران میباشند. در زیر عمارت بادگیر یک اتاق تابستانی بزرگ قرار داشته که با جریان باد چهار برج بادگیر و با کمک حوضخانهٔ میانی که آب قنات شاهی در آن جاری بود، خنک میشد. در حال حاضر جریان آب قطع گردیده‌است و از بادگیرها به صورت قبلی استفاده نمیشود.
بالای
محله وردآورد تهران، جاده‌ای آسفالته و پیچ در پیچ مثل جاده امامزاده داوود، در
امتداد رودخانه و دره‌ای عمیق به روستای وردیج و پس از آن به واریش منتهی میشود.
بهترین زمان برای بازدید از این منطقه، بهار و اردیبهشت ماه است. در این موقع
باغهای وردیج و واریش با شکوفه‌های گیلاس و آلبالو، سفیدپوش شده و مناظر بدیعی به
نمایش میگذارد. وارد جاده وردیج و واریش که میشوید، پس از حدود 12 کیلومتر رانندگی،
به ورودی روستای وردیج در سمت راست جاده میرسید. تابلوی «خیابان شهید وردیجی» نشانه
ورودی روستا است. در
اطراف وردیج میتوانید دیدنی‌ترین تابلوهای سنگ‌تراشی طبیعت را مشاهده کنید. اشکالی
که بیش از هر چیز جمجمه انسان و بدن جانوران وحشی را برایتان تداعی خواهند کرد.
اینجا قلمرو فرمانروایی آدمک‌های سنگی است. برای تماشای این تابلوهای زیبای سنگی
بدون این که وارد وردیج شوید، مسیر جاده را به سمت واریش ادامه دهید. فقط کافی است
به صخره‌های کنار جاده نگاهی بیندازید تا این اشکال زیبا را ببینید. آبشار لت مال
نیز در جنوب روستا قرار دارد. پس از وردیج، با پشت سر گذاردن چند پیچ تند و پرشیب،
حدود 4 کیلومتر بالاتر در نهایت به انتهای راه و روستای واریش میرسید. روستایی کوچک
و آرام در دل طبیعت بکر که دور تا دور آن را کوه‌ها احاطه کرده‌اند. روستای واریش
یکی از مسیرهای صعود به قله پهنه‌سار (گندم چال) است.
بعداز فشم خروجی سمت راست به روته، زایگان، لالون، آبنیک و گرمابدره ختم میشود. از لالون مسیرهای کوهنوردی زیادی جهت صعود به قله های معروف منطقه آغاز میشود. یکی از این قله ها قله خلنو است که آبشار تلخاب، ابتدای مسیر صعود به آن است. برای رسیدن به آبشار و چشمه تلخاب از روستای لالون حدود سه ساعت پیاده روی است. در منطقه تلخاب دو چشمه وجود دارد که یکی از دل سنگی زرد بیرون میآید و ترش مزه است و دیگری تلخ مزه و گازدار. بالاتر از چشمه ها آبشار لالون یا آبشار تلخاب(خلنو) دیده میشود که ابتدای مسیر اصلی کوهنوردی به کوههای البرز در این منطقه است. در فصل بهار یخچالهای بزرگ و تونل مانند، دره های اطراف را فرا میگیرد.
